Oyunun Oyunu;
izleyicinin bir tiyatro oyununda hiç bilmedği sahne öncesi, sahne
arkasında ki yaşananlar ve sahne önünü “Çırılçıplak”
isimli bir oyun ile 2 perde halinde 2,30 saatte süre zarfında iki
farklı çift katlı bir dekor üzerinden izleyici sunuluyor. İlk
perde 45 dk. bir süre sürmesine rağmen 2. perde 1 saat 45 dk.
sürüyor. Oyun aslında 3 perde olarak sahnelenebilirmiş. İlk
perdede anlatılan sahne öncesi prova kısımlarında yönetmenin
seyircinin içerisinde dolaşması izleyici oyunun içine çekiyor.
Gerek oyuncuların performansı ve yaşananlar çok komik, çok
eğlendirici. Geçmişte şirketin tiyatro kulübünde ufakda olsa
bir tecrübe yaşadığım için hazırlıkların ne kadar zor,
çalışma gerektiren, bir o kadar da eğlendirici olduğuna tanıklık
etmiştim, bunlar izleyiciye çok güzel aktarılmış. Oyun bu kadar
yüksek bir seviyeden başlayınca devamınında böyle geleceğini
düşünüyorsunuz ama 2 perde ile beraber oyun kalitesi geri
gitmeye başlıyor. 2. perdede sahne dönüyor ve gözler sahne
arkasına çevriliyor. Bu perdede oyuncuların birbiri ile
oyuncu-yönetmen arasında yaşanan aşk ilişkileri, kavgaları
ortaya dökülüyor. Oyun sahnelerirken yaşanan bu hengame esnasında
birilerinin sağa sola koşması sırasında neyin ne olduğunu
anlayamıyor, espirileri yakalayamıyorsunuz. Ortada Bir şey var
ama ne? Oyun sahnelemesi bitiyor işte tam bağladılar dediğiniz
anda hop bu sefer yapılan turnenin son oyununun sahne önüne
dönüyor. Gereksiz bir uzatma, oyunun uzaması beni sıktı. Burada
yönetmenin ipi eline alıp bu kadar yeter demesini beklerdim ki
aklıma Nejat Uygur’un Cibali Karakolu’nun 2. perdesini
seyirciden tepkiden almıyor diyerek çıkartması geldi. Yönetmen
koltuğunda ki Ali Gökmen Altuğ’da böyle yaparak oyunu tadında
bırakmasını dilerdim. Genele gelirsek oyunun sahne dekoru çok
iyi, konu olarak ilk perde başarılı 2. perde vasat. Oyuncuların
performansı oyunu kurtarmıyor. İyi seyirler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder