Namussuz Ziver,
Cumali, Hurşit diyince Şener Şen, Şevket Altuğ, İlyas Salman,
Yaprak Özdemiroğlu ve birçok isminde oynadığı Yavuz Turgul’un
kaleme aldığı Atıf Yılmaz’ın yönetmenliğini yaptığı
efsane film Şekerpare’yi hatırlamayan var mıdır? Bu efsane
filmin tiyatroya uyarlanmış hali şu sıralar Engin Alkan’ın
yönetmenliği ile İstanbul şehir tiyatrolarında bütün
sahnelerinde kapalı gişe oynamaya devam ediyor. Genellikle
senaryosu bilinen böyle efsane olmuş yapım/yapıtların
sahenelenmesi ve tekrar perdeye yansıtılması durumlarında
izleyicilerin beklentileri yüksek olabiliyor. Bu beklentilere bağlı
olarak benzer başarılar edinmelerine rağmen ağırlıkla fiyasko
ile sonuçlandığı çok olmuştur. Kendi adıma hayal kırıklığına
uğramamak adına böyle durumlarda herhangi bir beklenti içerisinde
olmamayı yeğliyorum. Ama ne kadar da beklenti içerisinde
olmasanızda ister istemez bir karışlatırmaya giriyorsunuz.
Engin Alkan bugüne
kadar yönettiği, oynadığı ve benim izlediğim oyunları komedi
ağırlıklıydı ki hiç birinden memnuniyetsiz ayırlmadım. Aksine
çok güldüm ve eğlendim. Gerek oyunculuğu gerekse yönetmenliği
ile çok başarılı bir tiyatrocu. Gözü kapalı biletini al, git
yani o kadar!
Oyunumuz dönen
platformda tek dekor halinde tasarlanmış bir
sahnede 2 perde 3 saat zaman diliminde sahneleniyor. Kıyafetler
dönemin ortamını iyi bir şekilde yansıtırken müzikal bir oyun
olmanın hakkını veriyor ve birçok şarkı, müzik oyunun
içerisine yerle yerinde izleyici sunuluyor. Özellikle bu tür
müzikal oyunlarda ses yükseklikleri doğru ayarlanmadığında
izleyiciye zevk vermiyor, aksine işkenceye dönüştürebiliyor. Ki
biz bu oyunu izlerken 4. sıradan izledik ve sesin aşırı yüksek
olmasından dolayı şarkı sözlerini anlamada zorlandık. Belkide
oyunun tek eksi yanı buydu. Belkide biraz daha sahneye uzaktan
izlemek daha iyi olacaktır.
Oyun ağırlıklı
olarak film ile birebir gitmesine rağmen bazı bölümler
değiştirilmiş ama izleyicinin gözüne batmıyor, “ıh olmamış”
izlenimi yaratmıyor. Komedi türü veya mizah barındıran
oyunlarda istemsiz veya başka bir nedenden oluşan aksamaları
doğaçlamayla komedi dozunu yükselten oyuncuları ayrı severim.
Bu oyunda da benzer doğaçlamalara tanıklık ettik, bu doğaçlamalar
genellikle birden fazla oyuncu arasında oldu ki bütün oyuncuların
bu doğaçlamalara anında tepki vermesi izleyici tarafından
gerekli tepkiyi aldı ve çok güldürdü.
Sonuç olarak
bilinen ve efsane olmuş bir senaryonun sahnelenmesine rağmen gayet
başarılı bir şekilde oyuncuların yüksek performansları ile
filmi neredeyse aratmayacak şekilde izleyiciye aktarılıyor. Yer
bulabilirseniz izlemenizi öneririm.
|
||||||||||||||||||||||
OYUNCULAR | ||||||||||||||||||||||
ASLI MENAZ, AYBAR TAŞTEKİN, BERFU AYDOĞAN, BUĞRA CAN ILDIRIŞIK, CAFER ALPSOLAY, DOLUNAY PİRCİOĞLU, EMRE ÇAĞRI AKBABA, ENGİN ALKAN, ERCAN DEMİRHAN, NURDAN GÜR, ONUR DEMİRCAN, TARIK KÖKSAL, UĞUR DİLBAZ, VOLKAN ÖZTÜRK, YAĞMUR DAMCIOĞLU NAMAK, YEŞİM MAZICIOĞLU, ZEYNEP ÇELİK KÜREŞ, ZEYNEP GÖKTAY DİLBAZ |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder